Felix kon zijn hart voelen bonzen toen de eerste golven van de psilocybine begonnen in te werken. Dit was de eerste keer dat hij “magische paddenstoelen” (magic mushrooms/truffels) probeerde, en hij had geen idee wat te verwachten. Zijn vriend Darren, een ervaren psychonaut, had de paddenstoelen verkregen en stemde ermee in hem te begeleiden op deze maagdelijke psychedelische reis.
Na maanden tripverslagen te lezen en naar Darren’s verhalen te luisteren, voelde Felix zich mentaal voorbereid. Maar toen de kleuren in zijn woonkamer begonnen te draaien en ademen, realiseerde hij zich dat geen enkele hoeveelheid lezen hem had kunnen voorbereiden op hoe diep deze ervaring zijn greep op de realiteit zou uitdagen.
In de komende uren zou Felix oplossen in mystieke visioenen, zijn diepste angsten confronteren en verhoogde staten van bewustzijn bereiken die hij nooit voor mogelijk had gehouden. Op het hoogtepunt zou Felix gelanceerd worden naar een andere dimensie, waar hemel en hel samensmolten in een draaiend kaleidoscoop van oneindige ruimte en tijd.
Maar voor hij zulke verbijsterende gebieden bereikte, moest Felix de zachtere opening van de trip navigeren. Al snel zouden de visuele vervormingen plaatsmaken voor golven van euforie, die Felix zouden lanceren in de kleurrijke chaos die op hem wachtte op het hoogtepunt.
Felix heeft meer dan 100 keer psychedelica genomen, maar in 2012 was dit de eerste keer dat hij de enorme wereld van psychedelica betrad.
Innemen van Psilocybine Bevattende Paddenstoelen
Felix staarde naar het zakje gedroogde paddenstoelen op het keukenblad. Volgens Darren bevatte het ongeveer 2 gram gedroogde Psilocybe cubensis – een matige dosis maar genoeg om hem voor de eerste keer de psychedelische ruimte in te katapulteren. Felix voelde opwindende zenuwen in zich opborrelen.
[dosering en sterkte verschillen aanzienlijk tussen batches en soorten paddo’s/truffels (sclerotia), houd er rekening mee dat we spreken over ruwweg 50% van een hoge dosis]
Na enkele laatste geruststellende woorden van Darren, pakte Felix het zakje en schudde de inhoud op zijn tong. De smaak was aards en bitter, helemaal niet wat hij verwacht had. Felix spoelde het snel weg met wat water en wachtte af.
Darren, de tripbuddy voor deze eerste ervaring, herinnerde hem eraan dat het ongeveer 30-60 minuten zou duren voor hij effecten begon te voelen. Hij zei dat Felix zich moest ontspannen en wat van zijn favoriete muziek opzetten. Felix zette een afspeellijst klaar en probeerde zijn geest tot rust te brengen. Hij was nerveus maar ook erg nieuwsgierig naar wat ging komen.
Naarmate de minuten verstreken, raakte Felix verloren in de muziek. Zijn voet begon ongecontroleerd te tikken. “Ik denk dat het begint te werken,” zei hij met een grijns. Darren glimlachte terug en zei dat hij moest blijven ademen. De paddo’s begonnen in te werken.
De Psychedelische Opstijging
Ongeveer 45 minuten na het innemen van de paddo’s voelde Felix de effecten intreden. De kleuren in de kamer begonnen levendiger en verzadigder te lijken. Patronen op de bank en muur begonnen subtiel te schuiven en ademen. Felix voelde een opbouwende energie in zijn lichaam, alsof hij van binnenuit trilde.
“Hoe voel je je?” vroeg Darren. “De kleuren…alles ziet er zo geweldig uit,” zei Felix vol verwondering. Hij stond op om een wandtapijt van dichterbij te bekijken. De geometrische vormen draaiden langzaam. Felix’s gedachten begonnen te versnellen naarmate de visuele veranderingen intenser werden.
Na ongeveer een uur voelde Felix zijn perspectief verschuiven. De kamer voelde tegelijk kleiner en groter. “Ik denk dat het me nu echt pakt,” zei Felix toen een golf van euforie hem overspoelde. Hij begon ongecontroleerd te giechelen. Darren glimlachte en zei dat hij van de rit moest genieten.
Felix ging weer op de bank zitten, vol ontzag voor de wereld om hem heen. Zijn zintuigen voelden geëlektrificeerd – geluiden waren scherper en kleuren glinsterden helder. Hij raakte overweldigd door de schoonheid om zich heen. Terwijl de drug meer vat kreeg, gaf Felix zichzelf helemaal over aan de ervaring.
De euforie die Felix voelde was anders dan alles wat hij ooit had meegemaakt. Hij voelde zich tegelijk compleet geënergiseerd en diep ontspannen.
Er was echter een lichte onrust onder de zalige sensaties. Felix werd zich bewust van zijn ademhaling en hartslag, die luider en sneller leken dan normaal. Zijn maag voelde ook onrustig en borrelend.
“Ik voel me ongelooflijk maar ook een beetje misselijk en zenuwachtig,” vertelde Felix aan Darren. “Dat is normaal, blijf rustig ademen,” stelde Darren hem gerust.
Felix concentreerde zich op langzaam diep inademen. Toen hij meer aandacht aan zijn lichaam gaf, begon het ongemak weg te ebben. In de plaats kwam een open, kinderlijk gevoel van verwondering op.
Felix keek rond in de kamer en waardeerde alle kleine details die hij normaal over het hoofd zag. De houtnerven in de tafel, dansende stofjes in het zonlicht, het geluid van windbellen buiten – het was allemaal zo betoverend.
Nadat hij de initiële lichamelijke onrust had doorstaan, voelde Felix zich klaar om zich volledig over te geven aan de ervaring. Hij kon voelen dat de paddo zijn piekpotentie in hem bereikte. Met fascinatie en moed wachtte hij de apex van de reis af.
Het Hoogtepunt van de Trip
Na ongeveer twee uur geraakte Felix in de piekeffecten van de paddotrip. Toen hij rondkeek in de kamer, begon het visuele veld te buigen en ademen in sync met zijn ademhaling. De muren golfden in cirkelende bewegingen en elk oppervlak werd vloeibaar.
“Het wordt nu zo intens,” riep Felix uitgelaten. Darren herinnerde hem eraan om water te drinken en zich erin over te geven. Felix leunde achterover en sloot zijn ogen. Levendige geometrische patronen en kleuren draaiden achter zijn oogleden.
Toen Felix de controle losliet, vervaagden de grenzen tussen hemzelf en de buitenwereld. Zijn normale gevoel van zelf en identiteit begon op te lossen en te versmelten met zijn omgeving. Hij voelde zich verbonden met alles en iedereen.
Diepe inzichten over de aard van bewustzijn en realiteit golfden door Felix’ geest. Levensmysteries leken grijpbaar in deze ruimte, en toch tegelijk ongrijpbaar.
Tijd rekte oneindig. Felix verloor het besef of er minuten of uren voorbijgingen. Hij dook onder in een mystieke staat – tegelijk zowel beangstigend als verrukkelijk. Met Darren’s kalmerende aanwezigheid naast hem, vertrouwde Felix op de wijsheid van de ervaring.
Terwijl Felix dieper dook in mystieke sferen, raakte zijn blik overspoeld door wild draaiende kaleidoscopische geometrie. Altijd veranderende fractalen en symmetrieën ontstonden, transformerend in bizarre vreemde vergezichten en fantastische landschappen.
Felix voelde zijn ego volledig oplossen. Hij werd één met het continuüm van energie dat alle wezens verbindt. Hoewel hij zichzelf niet langer als individu kon onderscheiden, voelde Felix zich diep doordrongen van de fundamentele eenheid van het universum.
In deze ruimte voorbij tijd en identiteit, werd Felix geconfronteerd met zowel de verzengende witte eeuwigheid van de hemel als de eindeloze zwarte chaos van de hel. Hij besefte dat dit één en hetzelfde waren – verschillende facetten van het universele bewustzijn.
Felix werd door tunnels van galactische webben geschoten, getuige van de oneindige uitgestrektheid van de ruimte. Hem werden waarheden getoond over de cycli van creatie en destructie die de realiteit construeren.
Soms werd de intensiteit van alles te veel voor Felix. Maar Darren’s geaarde energie hield hem tegen het wegspiraleren. Felix slaagde erin zich over te geven aan de ervaring, vertrouwend op haar eb en vloed.
Na een eeuwigheid begon Felix de energien te voelen bedaren. De visuele effecten kalmeerden terwijl zijn ego begon te hervormen. De top maakte nu plaats, nadat de les onthuld was. Felix voelde zich klaar om terug te keren naar het gewone bewustzijn, veranderd maar vernieuwd.
Terugkomen van het Hoogtepunt
Na drie uur intens psychedelisch beleven, vier uur na het innemen, begon Felix langzaam de effecten te voelen afnemen. De visuele vervormingen kalmeerden en zijn gevoel van zelf kwam terug. Het was als ontwaken uit een eindeloze droom.
Toen de top wegebde, kon Felix de visioenen die hij had meegemaakt verwerken en betekenis geven. Hij voelde een kristalhelder inzicht in wat er echt toe doet in het leven. Een immens gevoel van dankbaarheid overspoelde hem.
Hoewel de magische kaleidoscopische wereld was verdwenen, zag de wereld rond Felix nog altijd stralend en nieuw uit. De kleuren bleven levendig en alles leek van binnenuit te gloeien.
Ook al was de intensiteit voorbij, Felix voelde zich nog steeds geraakt door het mystieke bewustzijn waarmee hij contact had gemaakt. Hij was dankbaar voor dit venster naar een realiteit voorbij zijn dagelijkse waarneming.
Terwijl Felix de ervaring integreerde, voelde hij zich positief veranderd. Hij besloot deze uitgebreide gemoedstoestand mee te nemen in zijn dagelijks leven. Felix wist dat de diepste waarheden die aan hem onthuld waren langzaam zouden wegebben naar de uithoeken van zijn geheugen.
Toch hoopte hij de vernieuwde zin voor kinderlijke verwondering, verbondenheid en vreugde die de psilocybine had blootgelegd te behouden. Met geduld en intentie kon hij deze trip integreren in zijn wezen.
Felix keek naar Darren met een blik van pure liefde. Ze had Felix ongelooflijke schoonheid en zelfontdekking van binnenuit laten zien. Ze deelden een lach, klaar om nu van de nagloed te genieten van wat ze samen hadden meegemaakt.
Terugblik op de Eerste Psychedelische Trip
De psychedelische reis is nooit voltooid.
Het is nu meer dan een decennium geleden sinds die eerste dans met psilocybine. Ik kan de kaleidoscopische visuele effecten en mystieke inzichten nog levendig herinneren alsof het gisteren gebeurde. Mijn trip met Darren opende deuren in mijn geest die mijn perspectief permanent verruimden.
In de loop der jaren heb ik nog vele reizen gemaakt naar psychedelische rijken. Elk bood uitdagende maar diepgaande lessen over bewustzijn en onze verbinding met elkaar en het universum.
Deze ervaringen integreren in mijn nuchtere leven heeft me toegelaten om te leven met meer creativiteit, empathie en zingeving. Mijn angst voor de dood is afgenomen. Ik ben me veel meer bewust van elk vluchtig moment in het heden.
Toch zijn sommige van de meest transcendente waarheden die ik zag, vervaagd tot vage indrukken. Geen enkele hoeveelheid mystieke ontwaking vrijwaart je van de menselijke cyclus van vergeten en herinneren.
Toch, op bepaalde stille nachten, stem ik me af op mijn ademhaling en raak ik meditatieve staten binnen die flitsen van die eerste trip terugbrengen. In die momenten krijg ik toegang tot de grotere realiteit achter het gordijn, het oneindige potentieel van het kosmische web.
Wat er echt toe doet is elke ervaring op te nemen, te integreren en toe te laten je pad te sturen. De psychedelische reis is nooit voltooid. Ze ebt en vloeit. Ik ben dankbaar voor deze geschenken die me, zij het kortstondig, herenigen met het eeuwige, diepste zelf.
[dit verhaal is een weergave van Floris‘ eerste trip, verteld door de ogen van Felix, een van de personages die psychedelica uitlegt aan de hand van verhalen]
